Celem artykułu jest weryfikacja stopnia dopasowania się firm-rezydentów polskich parków technologicznych do uwarunkowań gospodarki opartej na wiedzy. Tak postawionemu problemowi towarzyszą dwa podstawowe założenia, które można wywieść z literatury dotyczącej polityki rozwoju gospodarczego. Po pierwsze gospodarka oparta na wiedzy jest kluczowym sektorem współczesnego kapitalizmu, a tym samym obecnie traktowana jest jako zasadniczy czynnik wzrostu gospodarczego. Po drugie parki technologiczne potencjalnie stanowić mogą jedno z najbardziej podstawowych narzędzi polityki wspierania rozwoju gospodarki opartej na wiedzy. Można zatem postawić hipotezę, że w parkach technologicznych gromadzą się przedsiębiorstwa, które powinny stanowić awangardę ekonomii wiedzy. W artykule zaprezentowano wyniki badań kwestionariuszowych zrealizowanych wśród przedsiębiorstw działających w polskich parkach technologicznych. Badania te koncentrowały się na trzech kwestiach: (1) zaangażowania firm w działalność B+R, (2) zarządzania prawami własności intelektualnej oraz (3) wprowadzania na rynek innowacji produktowych i procesowych. Analiza przedstawionych danych pozwala opracować typologię firm biorących udział w badaniu uwzględniającą ich podejście do wyzwań stawianych przez gospodarkę wiedzy. Uzyskane wyniki nie pozwalają na jednoznacznie pozytywne rozstrzygnięcie hipotezy o wiodącej roli przedsiębiorstw w parkach technologicznych w gospodarce opartej na wiedzy. W podsumowaniu wskazano na potrzebę przedefiniowania funkcji i sposobów działania polskich parków technologicznych.