PL EN
PRACA ORYGINALNA
Paradoks Solowa i determinanty wdrożenia technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych
 
Więcej
Ukryj
 
Data publikacji: 29-02-2016
 
 
GNPJE 2016;281(1):29-53
 
SŁOWA KLUCZOWE
KODY KLASYFIKACJI JEL
STRESZCZENIE
Celem artykułu jest przedstawienie głównych argumentów, które wyjaśniają przyczyny paradoksu produktywności, sformułowanego przez R. Solowa w 1987 roku w związku z dynamicznym rozwojem technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych. W rezultacie, artykuł omawia warunki, jakie powinny zostać spełnione, aby coraz szersze wykorzystanie ICT faktycznie wspierało wzrost produktywności, w szczególności w krajach rozwijających się. Analiza ma charakter przeglądu literatury dotyczącej badań nad paradoksem Solowa. Jej wyniki wskazują, że ujawnienie się pozytywnego wpływu wdrożenia ICT na produktywność wymaga po pierwsze czasu, a po drugie – zaistnienia komplementarnych w stosunku do ICT inwestycji. Wśród czynników komplementarnych wymienia się zazwyczaj zmiany w organizacji pracy i procesach biznesowych, inwestycje w kapitał ludzki, bezpośrednie inwestycje zagraniczne, a także budowanie przyjaznego otoczenia instytucjonalnego dla przedsiębiorczości. Głównym wnioskiem z analiz, w kontekście możliwości wykorzystania inwestycji w ICT przez kraje rozwijające się do przyspieszenia procesów konwergencji, jest potrzeba zwrócenia szczególnej uwagi na czynniki komplementarne wobec ICT. Stanowią one kluczową determinantę produktywnego wykorzystania ICT – jak bowiem wskazują wyniki badań, aby osiągnąć korzyści z ICT nie wystarczy proste powiększanie zasobu kapitału ICT (poprzez inwestycję w sprzęt i oprogramowanie). Niezbędne są także inwestycje komplementarne – przede wszystkim w kapitał ludzki, wdrażanie zmian w organizacji pracy na poziomie przedsiębiorstw, czy inwestowanie w wartości niematerialne
eISSN:2300-5238
Journals System - logo
Scroll to top